دنیای نرم‌افزار هر روز درحال تغییر است. استفاده از نرم‌افزارهای مختلف برای بهبود فرایند‌های کسب‌وکاری و افزایش بهره‌وری، رویکردی عادی در کسب‌وکارهای امروزی است. نرم‌افزارهای مورد نیاز کسب‌وکارها را می‌توان از جنبه‌های مختلفی دسته‌بندی کرد. یکی از این رویکرد‌ها این است که سیستم‌های نرم‌‎افزاری مخصوص یک کسب‌وکار یا شرکت توسعه داده شده‌اند یا نرم‌افزاری عمومی است که در هر کسب‌وکاری کاربرد دارد. از گروه اول این نرم‌افزارها در صنعت بیمه می‌توان به Core Insurance اشاره کرد و در گروه دوم ابزارهایی مثل Microsoft Office و… قرار می‌گیرند.

صنعت بیمه به‌عنوان یکی از ارکان مالی در هر کشوری ابزارهای بسیار زیادی را در گروه اول نیاز دارد تا بتواند نیازهای خود و مشتریانش را برآورده کند. اما دلایل مختلفی این فرایند را کند کرده است. بیمه، صنعتی پیچیده است که قواعد آن دائما درحال تغییر است و گاه با توجه به شرایط کسب‌وکار نیاز است از قراردادی به قرارداد دیگر، قواعد تغییر پیدا کند. در چنین شرایطی، توسعه سیستم‌های نرم‌افزاری بسیار سخت است. از یک‌سو زمان زیادی مورد نیاز است تا یک مهندس نرم‌افزار با قواعد کسب‌وکار آشنا شود. از سوی دیگر، حجم تغییرات و پیچیدگی‌های کسب‌وکاری به‌قدری زیاد است که عمده‌ وقت توسعه‌دهندگان نرم‌افزار در این حوزه، صرف پیاده‌سازی و تغییر قواعد کسب‌وکاری می‌شود و فرصتی برای ارائه خلاقیت‌های تکنولوژیک به تیم‌های توسعه نمی‌دهد. در این شرایط، یا شرکت‌های بیمه باید تعداد زیادی مهندس‌ نرم‌افزار در کنار خود داشته باشند تا بتوانند به خلاقیت فکر کنند، یا باید با هزینه‌ای معقول تنها فرایند‌های داخلی خود را بهبود بخشیده و عطای نوآوری و بهبود را به لقایش ببخشند.

توسعه نرم‌افزارهای Low Code به‌عنوان یک رویکرد نوین در صنعت بیمه، به‌عنوان ابزاری کارآمد برای کمک به بهبود این فرایند‌ها می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

توسعه نرم‌افزار Low-code/ no-code

توسعه به روش Low-code/ no-code به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد به‌جای استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی در یک محیط گرافیکی به تعریف و تغییر فرایند و نیازمندی‌های خود بپردازند. درنهایت خروجی این تعاریف، توسط این پلتفرم‌ها در قالب‌های مختلفی مانند وب و موبایل اپلیکیشن در اختیار استفاده‌کننده‌ها قرار می‌گیرد. استفاده از این روش هم برای توسعه‌دهندگان و افرادی با دانش کم در زمینه برنامه‌نویسی ممکن است و هم برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای. در کسب‌وکارهایی که پیچیدگی و تغییر در قواعد کسب‌وکاری زیاد است، استفاده از این رویکرد کمک می‌کند تا فرایندها به‌جای توسعه توسط مهندسین نرم‌افزار، امکان توسعه توسط افراد خبره کسب‌وکار را داشته باشد. به این ترتیب، مهندسین نرم‌افزار می‌توانند زمان خود را صرف توسعه‌ ابزارهای پیشرفته و بهبود فرایند‌ها کنند.

رشد پلتفرم‌های Low-code/ no-code به‌دلیل کمبود توسعه‌دهندگان ماهر نرم‌افزار و نیاز به بهبود زمان انجام پروژه‌های نرم‌افزاری، افزایش یافته تا مشکلات کسب‌وکارها با سرعت بهتری حل شود.

Low-code/ no-code چگونه کار می‌کند؟

در توسعه ‌نرم‌افزار سنتی، برنامه‌نویسان به کمک یک زبان برنامه‌نویسی ویژگی‌ها و عملکردهای مورد نیاز در یک برنامه را ایجاد می‌کنند. این فرایند، نیازمند دانش عمیق از مهندسی‌ نرم‌افزار و زبان‌های برنامه‌نویسی و سایر زیرساخت‌هاست. در کنار توسعه نرم‌افزار، فرایندهای تست و توزیع نیز باید توسط این مهندسین انجام شود.

اما در رویکرد Low-code/ no-code این کارها پشت صحنه انجام می‌شود. کاربران به‌صورت بصری، ابزارها و اجزای قابل استفاده از برنامه را که در اختیارشان است در کنار هم قرار داده و فرایند‌های مورد نیاز خود را ایجاد و تست می‌کنند که هر یک از این اجزا در پشت صحنه تعداد خطوط کد زیادی را پنهان کرده‌اند.

در این روش، کاربران می‌توانند برنامه‌ها را به‌گونه‌ای ایجاد کنند که گویی نموداری از جریان کاری خود را رسم می‌کنند. بدون نیاز به نوشتن کد می‌توانند فرایند را پیاده‌سازی کرده، تست کنند و درصورت صحت‌سنجی روی خروجی منعکس کنند.

سخن پایانی

رویکرد Low-code/ no-code به‌عنوان رویکری نوین در صنعت بیمه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد که مزایایی به شرح زیر را برای صنعت به ارمغان خواهد آورد:

1. تسهیل فرایندها: در این روش، برنامه‌های کاربردی در زمان کوتاهی ایجاد شده و در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد. همچنین می‌توان فرایندهای دستی یا شبه دستی را با سرعت خوبی مدرن کرده و از مزایای آن بهره‌مند شد.
2. انعطاف‌پذیری بالا: در روش سنتی، برای تغییر هر فرایندی، نیاز به همکاری مهندسین نرم‌افزار است و بعد از انتقال نیازمندی، فرایند توسعه، تست و بارگذاری آغاز خواهد شد. اما در این روش می‌توان در مدت کوتاهی، توسط خبرگان کسب‌وکار به‌روزرسانی را انجام داد.
3. کاهش هزینه‌ها: در این روش می‌توان توسعه فرایندها را توسط مهندسین کم‌تجربه‌تر انجام داد و زمان مهندسین حرفه‌ای ‌را برای پیاده‌سازی راهکارهایی استفاده کرد که نیاز به استفاده بسیار زیاد از تکنولوژی دارد.
4. تسهیل همکاری: حتی اگر این ابزارها برای تولید خروجی نهایی مورد استفاده قرار نگیرند، می‌توانند به‌عنوان ابزاری مناسب جهت همکاری و تعامل بین خبرگان کسب‌وکار و تیم توسعه نرم‌افزار مورد استفاده واقع شوند. به این ترتیب می‌توانند ابهامات و سوء‌برداشت‌هایی که موجب تحمیل سربارهای زیاد به فرایند توسعه نرم‌افزار می‌شود را به کمینه حالت ممکن برسانند.
5. به‌طور کلی Low-code/ no-code می‌تواند منجر به بهبود فرایندها، افزایش سرعت توسعه و افزایش قابلیت انعطاف‌پذیری در مواجهه با چالش‌های صنعت بیمه شود.

نویسنده: علیرضا ارومند، مدیر پروژه راهکار جامع بیمه‌گری ریتون

منبع: شماره ششم فصلنامه فناوری‌های مالی